Het liefst ben ik onderweg. Een landschap zie ik aan me voorbijflitsen, niet wetend waar ik terecht zal komen. Toekomst en verleden lossen op in dit moment; hun bestaan wordt onbenullig in deze stressloze verplaatsing. Een uur waarin de wereld gevoeld, gezien en begrepen wordt. Geen eenzaamheid, enkel ontdekking.

Het is fijn om vrij in deze wereld te kunnen rondlopen, ook al ben ik niet overal welkom en is het niet overal veilig voor me. Ik kan me veel vrijheid veroorloven. Ik ben onderweg als vrije reiziger, in de spiegel van mijn zelfbeeld. Ik ben onderweg in India.

Januari 2018

This is our land, in Greece 2015

Starring at the sea, the old woman knows she can’t stop the storm.
She kisses thoughtfully those who left this land into the turbulences.
The tears on her cheek vaporises on the heat of her joy of kissing them.
She prepares her home warmly to be open. The children are singing.
And silently she will to listen to those wounds that won’t heal in only one lifetime.