From Brussels to Casablanca
“Ik denk dat we klaar zijn.” Alles wat we nodig hebben ligt mooi opgestappeld in de koffer van onze geleende auto. Ik kijk mijn zoontje die naast me zit lachend
Tag: reisverhalen
03 – Howard
Kunnen we in een verkeerde stad terecht komen? Kunnen we verkeerde mensen tegenkomen? De ijskoude nachttrein doorheen Rajasthan met zijn boerende, zuchtende, scheten latende bewoners heeft me onderkoeld. Kinderen die
02 – Tien
Tien, heeft me de stad laten rondlopen. Onze ontmoeting was bizar. Een treinticket bekomen in Delhi is een hele opdracht, zeker als je het voor de eerste keer doet. Ik
01 – Onderweg
Het liefst ben ik onderweg. Een landschap aan me zien voorbij flitsen, niet wetend waar ik terecht zal komen. Toekomst, verleden, ze lossen op in dit moment, hun bestaan wordt
Storen in Helsinki
Landen in Helsinki en afdalen naar het treinstation is aankomen in een betoverend landschap, een buitenaardse wereld, in de veronderstelling dat die van mij aards is. Het is al laat
03 -Quang en Tao
Na mijn lading in de luchthaven van Thessaloniki neem ik een bus naar het centrum en stap ergens lukraak uit. Een goeie keuze zou achteraf blijken. Ik zoek een slaapgelegenheid
09 – Terugreis
Het wordt me meer en meer duidelijk hoe onze Europese Unie en haar Europese lidstaten Griekenland en deze vluchtende mensen laf in de steek laat. Kunnen we het met 57.000
07 – Piepjong
Mijn interventies in Diavata begonnen moeilijk. De kinderen zijn in deze chaos hun structuur kwijt en ik heb geen materiaal voor iedereen. Ik merk de frustraties van bepaalde kinderen. Ik
04 – Wachten
Ik stel me een jaar voor, opgesloten, wachtend in een uitzichtloze situatie.De mensen die ik hier ontmoet wachten ongeveer al minimum vijf maand.Wachten? Wat betekent wachten eigenlijk?Op dezelfde plaats of