Seychelles 08

Nora had Rastaman ontmoet, een lokale man zonder werk, zonder perspectief. Ze stelde voor dat hij toeristen naar afgelegen stranden zou brengen, dat hij vis zou vangen en koken, dat hij iets zou opbouwen. Maar hij had geen geld, geen vertrouwen. Nora kocht hem een koelbox, alsof dat genoeg was. Het was niet genoeg, hij dad geen enkel commercieel gevoel en zou uiteindelijk niet met de koelbox aanvangen. Toch bracht hij ons naar een strand, waar hij verse vis, die hij gevangen had, voor ons bakte, kokosnoten kraakte, alsof hij ons iets wilde geven dat hij zelf niet had.

Toen Nora weg was, bezocht ik hem in zijn sloppenwoning. Zijn familie. Armoede, maar ook trots. Een playstation, elektriciteit, vis die ze zelf vingen. Zijn vrouw werkte in Victoria, maar het dat was niet genoeg om een degelijk huis te kunnen vouwen. Ze leefden, maar ze leefden niet groot. Met zelf gevangen vis kwamen ze niet om van de honger. Ze leken me niet ongelukkig.