Seychelles 04

En nu waren we hier. Op dit eiland. In een huis van Franse expats, mensen die Nora kende via Eric, een visser die maandenlang op de Indische Oceaan doorbracht, op jacht naar zalm. Eric en Nora—daar was iets, maar wat precies? Zij leek het niet te willen. Ik kende hem amper, maar voelde de spanning tussen hen, als een storm die nog niet was losgebarsten. Voor Nora was ik misschien de afleiding na een maand met Eric. Maar ik had niet verwacht dat ik die rol moest invullen.
Het huis dat Nora mocht gebruiken was kaal en onpersoonlijk, alsof het alleen maar diende als een tijdelijke schuilplaats. De muren waren blanke doeken, de meubels schaars en functioneel, alsof elk overbodig voorwerp was weggenomen. In de keuken flikkerde het kille, witte tl-licht, een schril contrast met de warme avonden buiten. Het leek me dat Franse expats die hier woonden, het huis haddne verlaten alsof ze wisten dat ze slechts gasten waren, tijdelijk neergestreken voordat ze terugkeerden naar Parijs en hun echte leven.